hhg5fdh4k3j

Οι Νοταριακοί Κώδικες

Εκτύπωση
Τελευταία Ενημέρωση στις Τετάρτη, 15 Μαΐου 2013

 

Οι Νοταριακοί Κώδικες, ήταν έγγραφα συμβολαιογραφικά, εκκλησιαστικά, τραπεζικά και έγγραφα της Δημογεροντίας, όπου καταγράφονταν: αγορές, ανταλλαγές, παραχωρήσεις, δωρεές, προικοσύμφωνα, προικοδοτήρια, αποφάσεις, εκλογές επιτρόπων, συνάψεις δανείων, αναφορές ομολόγων αλλά και προσωπικές σημειώσεις του Νοτάρου.

 Σε κάθε χωριό, τη θέση του Νοτάρου ή μνήμονος ή γραφέως, είχε όποιος ήξερε να γράφει, συνήθως οι ιερείς που έπρεπε να γνωρίζουν ανάγνωση και να διαβάζουν τα εκκλησιαστικά βιβλία. Το 1848 ξεκίνησε η διαφύλαξη των Κωδίκων όλων των Μαστιχοχωρίων και μετά το 1914 οπότε ανέλαβαν οι συμβολαιογράφοι, συγκεντρώθηκαν στην Βιβλιοθήκη «Κοραής» όπου φυλάσσονται. Έχει γίνει ψηφιοποίηση τους και ανάρτηση στην ιστοσελίδα, Γ.Α.Κ. (Γενικά Αρχεία του Κράτους), @ρχειομνήμων.gr.

Οι Κώδικες των Πατρικών σώζονται από το 1757 και είναι από τους παλαιότερους των Μαστιχοχωρίων. Κι αν σκεφτούμε ότι μεσολάβησε η αρρώστια, σημαίνει ότι υπήρχαν και πιο παλιοί που χάθηκαν. Μέσα από τα γραφόμενα των διασωθέντων Κωδίκων, προέκυψαν πολλά σημαντικά ιστορικά στοιχεία για το χωριό μας. Μπορεί να βρει όποιος θέλει το προικοσύμφωνο των προγόνων του και άλλα σημαντικά έγγραφα, αφού στην σχετική λίστα αναφέρονται οι Φάκελοι και η σελίδα πολλών από αυτά. Η ανάγνωση είναι δύσκολη και χρειάζεται πολύ υπομονή και φαντασία. Ο παλαιότερος Κώδικας, ξεκινά με μία απόφαση από την 22α Απριλίου 1757. Έχει χοντρό μακρόστενο εξώφυλλο φθαρμένο από το σαράκι, έχει διαστάσεις —όπως αναφέρεται και στο εξώφυλλο— 30,5 επί 10,5 εκατοστά και 82 φύλλα. Όλοι οι Κώδικες του χωριού είναι δέκα τον αριθμό και περιέχουν περίπου 2.900 φύλλα. Ο τελευταίος Κώδικας αναφέρεται μέχρι το 1914.

Όσοι από τους συμβαλλόμενους ήξεραν λίγα γράμματα, έγραφαν το όνομά τους και την λέξη «στέργω», συναινώ, αποδέχομαι δηλαδή. Άλλοι έκαναν το σημείο του σταυρού ή άφηναν το δακτυλικό τους αποτύπωμα και άλλοι συμπλήρωνα: «αντί της αγραμμάτου Μαρούς εγώ ο Νικολής σταυροσημαίνω». Οι αποφάσεις που αφορούσαν το χωριό ή την εκκλησία έπρεπε να υπογράφονται από εφτά μάρτυρες και ανάλογα πόσο σημαντικές ήταν, έπρεπε να αναγινώσκονται στην πλατεία του χωριού, «εν μεσο τις πλατσας τον πατρικον». Έγραφαν ανορθόγραφα, σπάνια χρησιμοποιούσαν τόνους, σχεδόν καθόλου πνεύματα, δεν γνώριζαν από φωνήεντα, αλλά εκφράζονταν  —γραπτώς τουλάχιστον— στην καθαρεύουσα.

 

Friday the 29th. Copyright patrika.gr 2013